Lunarne wyciszenie...

Już dawno tu nie byłam a Anioł Stróż każdego dnia trudzi się i czuwa nade mną. Czasami dzieją się rzeczy, które bolą... czasami czas w sercu zatrzymuje się... Wtedy dostrzegam życie w innym wymiarze, pełniej, zmysłami wszystkimi na raz. Umysł odpoczywa, bo był napięty do granic wytrzymałości i musi wyluzować, żeby nie eksplodował. Wtedy cisza. Cisza w eterze, cisza naokoło, cisza w sercu i umyśle. Czy tak się da? Czasami... czasami na krótką chwilę można wszystko wyciszyć. I choć to nie trwa za długo, bo i nie może, to ta chwila wystarcza, by złapać pion i nabrać sił...