Czas powrotu....

Odczuwalne stało się dla mnie przeciekanie czasu przez palce. W rozpamiętywaniu sensu rzeczy właśnie zgubiłam ten sens. Uciekał mi niepostrzeżenie dzień po dniu, godzina po godzinie... a gdy nagle doznałam olśnienia w lustrze spostrzegłam matową twarz o smutnych, przygaszonych oczach. Nie chcę tak.
Człowiek bez pasji umiera powoli i cicho. Już znacznie lepiej odejść z hukiem i zostawić po sobie ślad rzeczy i emocji, wrażeń w sercach ludzi i myśli, które temu wszystkiemu towarzyszą. Dlatego nadszedł czas powrotu...

Cel jest w działaniu. Życie ma sens w działaniu. Życie ma sens w życiu pełnią, w tworzeniu, w ruchu, w zmianach. Stagnacja to stan śmierci. Czekanie to stan umierania...

Już nie czekam:)))